Iedere ochtend sta je trouw om kwart voor zeven op om een half uurtje te gaan hard lopen. Je hebt al jaren een vaste route en redt het om bijna zeven kilometer af te leggen in dat half uur. Om zeven uur sta je buiten en dertig minuten later loop je bezweet en hijgend weer naar binnen. Daarna is het tijd om te douchen, snel te ontbijten en door te gaan naar je werk en zo je dag weer te beginnen.
Je ritueel is iedere dag hetzelfde en zo gaat het al jaren. Toch was vandaag behoorlijk anders. Je was halverwege je route toen je ineens van achteren werd aangevlogen door een grote hond. In gedachten verzonken en luisterend naar muziek, had je niet in de gaten dat het dier achter je aan kwam rennen, totdat je ineens zijn tanden diep in je onderbeen voelde bijten.
Bloedend hinkte je naar huis, vergaand van de pijn door de wond aan je been
Zo plotseling als de hond verschenen was, even zo plotseling was het dier ook weer verdwenen, jouw alleen op het pad achterlaten, flink bloedend aan je been als het gevolg van meer dan slechts een hondenbeet. Dit was je nog nooit overkomen en nadat je moeizaam overeind kwam, hinkte je vol pijn naar huis, terwijl in gedachten je hele dag in duigen viel.
Toen je anderhalf uur later bij de dokter zat, bleek het toch een stuk ernstiger dan wat je oorspronkelijk had gedacht. Terwijl hij een flinke tetanusprik in je achterwerk zette, vertelde de dokter dat er toch behoorlijk wat weefselschade was ontstaan als gevolg van de beet. Een flink aantal hechtingen was nodig om alles te herstellen en je zou er het beste aan doen om toch een week rust te houden zodat alle wonden kunnen helen.
Je moet rust houden om je wonden te laten herstellen. Hoe zit het nu met werk?
De moed zakt je gelijk in de schoenen. Een week niet naar je werk kunnen is niet iets waar je baas erg blij mee zal zijn. Je hebt toch een belangrijke functie binnen het bedrijf en als je ineens een week niet komt opdagen, heeft dit toch wel de nodige gevolgen op het gebied van de verkoopafdeling waar je werkt. Bovendien zijn de kosten van je bezoek aan de dokter ook niet echt mals, zeker als je er de vervolgbehandelingen nog bij op telt.
Er bestaat natuurlijk de mogelijkheid om te proberen te achterhalen wie de eigenaar van de hond is die je vanochtend plotseling aanviel. De hond had een halsband om, weet je je nog te herinneren, dus hij zal ongetwijfeld ergens in de buurt wonen. In dit soort gevallen is de eigenaar namelijk altijd aansprakelijk voor de door zijn hond veroorzaakte problemen en ontstane schade of gemaakte onkosten kunnen op hem verhaald worden. Er zijn gelukkig speciale letselschadespecialisten die je hierbij ongetwijfeld kunnen helpen en je juridisch bij kunnen staan, als je mocht besluiten aanspraak te willen maken op een vergoeding.